Lieve allemaal,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een update heb gestuurd. Helaas heb ik erg weinig beschikking over internet. Op het project is geen internet en ik ben de laatste weken druk geweest met van alles en nog wat.

Ongeveer een maand geleden heb ik samen met father Jhun en de Salesian cooperators (vrijwilligers van Don Bosco) de Operation Second Chance bezocht. Dit was erg indrukwekkend. De Operation Second Chance is een instituut waar jongeren leven tussen de 16 en 18 jaar die een misdrijf hebben gepleegd voor de tijd dat hun rechtzaak bezig is. De wet schrijft hier voor dat jongeren onder de 18 jaar niet vervolgd kunnen worden. Wel moeten de jongeren tussen de 16 en 18 jaar naar de gevangenis ten tijde van hun rechtszaak. Om de jongeren niet in aanraking te laten komen met de meerderjarige crimnelen die hun alleen maar meer op een slecht pad kunnen zetten, is de Operation Second Chance in het leven geroepen. Op dit moment wonen er 78 jongens en 5 meisjes in de Operation Second Chance. Tijdens ons bezoek hebben we een lunch aangeboden en werden er optredens verzorgd door de jongens. Daarna had ik de mogelijkheid om met hun te praten. De misdrijven waarvoor de meeste jongeren hier zitten zijn diefstal, verkrachting, doodslag en moord. Het was een hele bijzondere ervaring om met jongeren te praten die een heel ernstig misdrijf hebben gepleegd en waarvan je aan de buitenkant geen verschil ziet met andere jongeren. Ze zijn erg blij met bezoek omdat de meesten geen familie hebben die hun komen bezoeken. Ik ben erg onder de indruk van de mogelijkheid die OSC biedt aan de jongeren en vind het goed dat ze een tweede kans krijgen want je weet nooit onder welke omstandigheden het misdrijf is gepleegd. Binnenkort ga ik ze weer bezoeken en ga ik een keer mee naar de rechtbank.

Iets heel anders.. Berber is eind oktober langsgekomen.. Superleuk om haar na twee maanden weer te zien en ervaringen uit te wisselen. Ik merk dat ik het heel bijzonder vind dat we samen op de Filippijnen zitten en qua land en cultuur dezelfde dingen meemaken... De eerste week zijn we in Cebu gebleven.. Berber heeft een dag meegeleefd op het project, we hebben samen Pasil (zie foto's begin) bezocht, uren bijgekletst, lekker gegeten met kaarslicht en uitzicht over de stad, het London Boys Choir gezien.. Van alles en nog wat.. Twee hoogtepunten voor mij waren de boating en de Holland tour.. Op een dag zouden we voor boating gaan, zeg maar eiland hopping. Eerst moesten we op een heel klein bootje die ons naar een grote boot bracht.. al een heel avontuur.. Op de grote boot bleken wij de enige drie passagiers te zijn met vier man bemanning. Toen er werd gevraagd, willen jullie ook snorkelen? Natuurlijk zeiden we ja! We werden naar een speciaal gebied gebracht voor een klein eiland en toen ik in het water sprong wist ik niet wat me overkwam. Overal vissen met de meest bijzondere kleuren, echt geweldig! We kregen brood van de snorkelinstructor om de vissen te voeren, ze aten gewoon uit je hand! Het andere hoogtepunt was de Holland Tour, Berber en ik hebben samen pannekoeken gebakken (pff dat is een werk zeg voor 100 jongens) en daarna een presentatie gegeven over Nederland.. We zijn begonnen met hoofd-schouders-knie en teen en hebben daarna foto's laten zien en de mogelijkheid gegeven om vragen te stellen. Super om te zien hoe enthousiast alle jongens waren!

Twee dagen later zijn Berber en ik vertrokken naar Apo Island. Op Apo Island is een project van Philibata, de Nederlandse organisatie waarmee Berber op de Filippijnen is en zij was gevraagd om de High School te bezoeken. Toen ze vroeg of ik meewilde, heb ik geen minuut getwijfeld.. Ik had al veel verhalen gehoord over Apo Island maar dat het zo mooi en gezellig zou zijn! Echt paradijselijk.. De overtocht was het begin van het grote avontuur, op een houten boot de zee oversteken midden op de dag.. De zee was erg wild en we kwamen dan ook doorweekt aan.. maar dit was het allemaal waard, wat geweldig was de eerste indruk van Apo Island! We sliepen in een lodge met uitzicht op zee.. Kort samengevat hebben we gesnorkeld en gezwommen met grote zeeschilpadden, de High School, Elementary School en Preschool bezocht, geintegreerd met de lokale bevolking, karaoke gezongen, geklommen naar de vuurtoren, een mis bijgewoond, lekker gegeten en gerelaxed.. Echt genoten dus... Wat het eiland heel bijzonder maakt is de authenciteit, het is nog niet ontdekt door veel toeristen en dat maakt dat je echt meeleeft met de mensen daar..

Anderhalve week geleden hebben Berber en ik afscheid genomen in Dumaguette..

Vorige week ben ik druk geweest met de home visit van alle nieuwe trainees van de Technical School. Deze week heb ik al drie keer twee uur lesgegeven aan de nieuwe trainees, De nieuwe trainees zijn allemaal jongens tussen de 17 en 25 jaar uit de armste wijken van Liloan en omgeving.. Over deze ervaringen vertel ik de volgende keer meer!

Ik zal binnenkort even wat foto's plaatsen!

Heel veel tropische groetjes uit de Filippijnen