Despedida Boys Home, op naar Indonesie..
Lieve allemaal,
Het is al even geleden en misschien hadden jullie hetna mijn updatepatroon niet meer verwacht, maar bij deze een update van mij.
Aan alles komt een einde, zo ook aan mijn vrijwilligerswerk in Don Bosco Boys' Home and Training Center. Vorige week dinsdag ben ik vertrokken uit Boys' Home en samen met Berber naar Bali gevlogen. Op dit moment zitten we eenweekje op Bali en hebben al weer veel nieuwe indrukken. Binnenkort zullen wij een nieuwe weblog openen en kunnen jullie op de hoogte blijven van onze backpackavonturen.
Zoals beloofd in mijn laatste verhaal, zou ik jullie nog een update geven over het bezoek van Elianne en Arnout, mijn ouders en de laatste maanden in Boys' Home.
Bezoek uit Nederland
Afgelopen december zijn Elianne en Arnout mij op komen zoeken in Boys' Home. Wat bijzonder om na lange tijd weer twee lange, blankeHollandse vrienden te zien, in de Filippijnen ben ik toch zeker een uitzondering qua lengte en huid. De eerste week hebben we samen doorgebracht in Boys' Home. Elianne en Arnout hebben in alles meegeleefd, met de bus op pad, de rozenkrans bidden, spelen met de jongens, de mis bijwonen. Op eerste kerstdag hebben we besloten om de homeboys (de jongens die geen familie meer hebben en altijd in Boys' Home zijn) mee uit te nemen naar de shoppingmall. Daar hebben Elianne en Arnout hun getrakteerd op Jollibee (Filippijnse Mc Donalds), een uurtje winkelen met een beetje zakgeld, spelletjes in Gamezone en de film. Voor de jongens was dit de dag van hun leven, Elianne en Arnout, bedankt daarvoor! Op tweede kerstdag zijn we met z'n drieen de Filippijnen ingetrokken om het land te ontdekken, bij te kletsen, te duiken en vooral te relaxen..
Eind januari vlogen mijn ouders naar de Filippijnen. Heel leuk en spannend om naar het vliegveld te gaan en je ouders op te wachten. En dan ineens staan ze voor je aan de andere kant van de wereld! Vanaf het vliegveld eerst naar het hotel gegaan om alle spullen een plekje te geven en daarna zijn we getrakteerd op een welkomstdiner met Fr. Jhun en Br. Ed. Gelukkig hadden mijn ouders weinig last van een jetlag. De volgende dagen hebben we een tour de Cebu, langs de hotspots en de Don Bosco projecten, gedaan en hebben mijn ouders een aantal dagen meegeleefd in Boys' Home. We hebben samen de mis op de dag van het fiesta van Don Bosco bijgewoond, mijn vader heeft de goodnighttalk gegeven en gecoachd bij voetballen enmijn moeder heeft speciale voetbalpennen uit Nederland aan de jongensuitgedeeld.Ook was er een speciaal programma voor mijn ouders verzorgd door allejongensmet zang en dans. Erg leuk iniatiatiefen ze vonden het allemaal erg bijzonder om te zien wie mijn vader en moeder zijn! Na een week in Boys' Home zijn wedrie weken de Filippijnen ingetrokken om meer te zien van het land, de cultuur en de mensen. Foto's hiervan volgen binnenkort of in Nederland (sorry papa en mama, de cd met foto's heb ik opgestuurd naar Nederland). Al met al hebben wegenoten van de bountybeach op Malapascua, dolfijnen gespot op Bohol, de zon zien zakken in de zee van Boracay, op de rijstterrassen gelopen in Banaue en te paard de vulkaan bestegen in Tagaytay.
Eind februari hebben we afscheid genomen en ben ik nog een aantal dagen naar het project van Berber in Bulacan geweest. Daar heb ik een goed inkijkje kunnen krijgen in het leven van Berber. We hebben, samen met de jongens van de rehab en de andere vrijwilligers, voedsel en speelgoed uitgedeeld op een vuilnisbelt, ik ben met Berber meegeweest naar de pre-school en we hebben twee andere projecten van Philibata bezocht. Natuurlijk was mijn verblijf niet compleet zonder videoke!
Nieuwe matrassen en shorts
Terug in Boys' Home vond ik dat er echt iets moest veranderen aan de bedden van de jongens die in de elementary dorm (bassischoolleeftijd) slapen. De jongens slapen op stalen frames enin bijzondere gevallenhebben ze een rieten matje over hun frame. Dit is erg triest om te zien en ik vind het erg belangrijk dat de jongens goed slapen aangezien hun schooldag lang en slopend is. Met hulp van speciale donaties heb ik matrassen kunnen kopen die erg duurzaam zijn vanwege een hoes van lederette. Donateurs, heel erg bedankt hiervoor!
Van hetgeld van jullie dat ik heb ingezameld in Nederlandvoor mijn vetrek heb ik voor alle jongens oranje shorts kunnen laten bedrukken met het KNVB-logo, een nummer en de Nederlandse vlag.Toen ze de shorts zagen tijdens mijn despedida (goodbyeparty), waren ze in de zevende hemel.Namens deDon Bosco Boys' Home en mij, iedereen superbedankt voor de bijdrage!
De laatste weken op Boys' Home
De laatste weken op Boys' Home zijn mijns inziens veel te snel gegaan. Aan de ene kant heb je je dagelijkse bezigheden als Engels lesgeven, spelen met de jongens, begeleiden van de jongens en missen bijwonen. Aan de andere kant wil je nog zoveel doen en zoveel mensen zien voor de laatste keer. Uiteindelijk heb ik nog veel speciale momenten met de jongens gehad. Ik ben twee keer met een groep jongens wezen zwemmen, we hebben veel gekaart en memory gespeeld. Ook met de trainees was de laatste maand bijzonder, tijdens de Engels les heb ik met alle trainees een sollicitatiegesprek gevoerd en tijdens een seminaar heb ik een 'sharing' geleid.
Ook heb ik de laatste maand nog veel van mijn vrienden kunnen zien en leuke dingen kunnen doen zoals tijdens zonsondergang met een kabelbaan naar beneden vanaf de bergen.
Zoals ik in het begin al schreef, aan alles komt een einde, pff en dat is best lastig. Pas aan het eind van je verblijf kom je erachter hoeveel je van de jongens, de staff, de community, de nieuwe vrienden die je hebt gemaakt en je leven in de Filippijnen bent gaan houden. Afscheid nemen is niet mijn favoriete bezigheid en vier goodbyepartys waren heel leuk, maar ook heel lastig. Het meest indrukwekkend was het afscheid nemen van de jongens en de trainees. De jongens hadden een heel programma met een 'leaving on a jetplane' met aangepaste tekst, 'you raise me up' met dans, een gebed voor mij, breakdance en speeches. Ook was ik erg geraakt door de balonnen overal met de tekst 'Ate Nienke, we love you so..' Na het hele programma heb ik de goodnighttalk gegeven en de jongens gezegd dat ik een supertijd met hun heb gehad. Ik zal zezeker missen!
De trainees haddenvorige weekmaandag een goodbyeparty georganiseerd en dat was erg ontroerend. Je staat oog in oog met leeftijdsgenoten die uit hele moeilijke omstandigheden komen en zoveel liefde geven. Ze hebben 'nothing at all' voor me gezongen en allemaal persoonlijk een brief aan me geschreven, erg indrukwekkend om te lezen.
Afgezien van deze twee goodbyeparty's heb ik de priesters, met wie ik veel omging, mee uit eten genomen en heeft SALVO (de vrijwilligersorganisatie) mij mee uit eten genomen en een certificaat uitgereikt.
Vorige week dinsdag was het dan echt tijd om afscheid te nemen en op het vliegtuig naar Berber te stappen. Al met al was Don Bosco Boys' Home super en sluit ik zeker niet uit dat ik terugga!
Voor nu eerst de wereld verkennen en acclamtiseren in een totaal ander land!
Binnenkort hoop ik de laatste foto's te plaatsen en over een tijdje zal ik ook een laatste reflectie over mijn verblijf in de Filippijnen op deze weblog zetten.
Bedankt voor jullie geduld met het wachten op updates, het trouwe lezen van de weblog, jullie bijdrage voorDon Bosco in De Filippijnen, jullie betrokkenheiden de lieve reacties!
Heel veel liefs uit Bali,
Nienke
Reacties
Reacties
Lieve Nienke,
Fijn om weer een update te lezen. Mooie verhalen over je werk en de jongens! Geniet van Bali, rust lekker uit, en ga de rest van de wereld ontdekken!! :)
Dikke kus, Dagmar
Nienke,
Afscheid nemen van mensen waar je je mee verbonden voelt doe nooit definitief. De rest van je leven neem ze met je mee. Hun verhalen en belevenissen blijven je bij en zullen je ook, nadat je al lang weer terug bent, een goed gevoel geven. Ik wens je nu veel plezier en met een hernieuwde kijk op de wereld een hele fijne tijd.
Heildert
Haai Laiverd,
Ik kan zo goed voorstellen dat het zo moeilijk moet zijn geweest...Ik moest al huilen toen ik wegging...en ik was er maar zo kort..
Goed om weer een verhaal van je te lezen..
Mis je!
Geniet ervan...
dikke kus
hee zusje,
Mooi om zo je verhalen te lezen! Ik weet dta afscheid nemen niet je favoriete bezigheid is, maar aan alles komt een einde......Nu op naar de rest van de wereld en geniet van de mooie landen die je gaat zien met Berber!
mis je!
liefs Ilse
Nienke,
Goed te lezen dat je een heel goede tijd hebt gehad en dat je daar veel goede dingen hebt kunnen doen voor de jongens.
Ik wens je nog veel mooie backpackavonturen.
groetjes,
Wim
Lief nichtje,
wat schrijf je toch geweldig. Kan me helemaal voorstellen dat het afscheid heftig was. ik heb nog 17 dagen te gaan hier in Adelaide en heb al moeite om het soms droog te houden, want je weet dat veel dingen die je doet de laatste keer zal zijn (iig voorlopig dan). Het moet wel heel dankbaar werk zijn dat je gedaan hebt. Klinkt alsof je veel warmte en liefde hebt gebracht daar.
Geniet van het reizen! En ik zie je weer in Nederland! (Wanneer kom jij trouwens naar huis? Heb zo'n gevoel dat tegen de tijd dat jij thuis komt, wij elkaar 3 jaar niet gezien hebben. Gek idee he?!)
Kus kus meis!
Nienke, een heel verhaal deze keer. Je maakt wat mee! Veel emoties, afscheid, maar ook een goed gevoel van iets te hebben betekend voor de boys daar. Geniet op Bali en je verdere trektocht. Tot ziens in Nederland.
Veel liefs,
Marianne en Koos
Wow Nienke, heb zo veel respect voor je! Erg ontroerend om te lezen, heb de tranen zelf al bijna in mijn ogen staan...
Geniet van je reis!
Liefs je oude teamie Liselot
Hey Nienke,
zeg net tegen Marielle dat je ook lekker veel gereisd hebt in de Filippijnen. En dan maar beweren dat je erheen ging om te werken. Nee zonder kul, dat is natuurlijk de kift. Jij maakt zoveel nieuwe, mooie en indringende zaken mee dat ons leventje daarbij wat flets afstekkt. Maar ook heir gaat gelukkig nu de lente beginnen. Hoop nog veel te horen van je wederwaardigheden. Pas goed op jezelf en geniet vooral. Maar daarover hoef ik me geloof ik geen zorgen te maken
liefs,
Marleen
Hoe gaaf is het om terug te kijken op een periode waarin je zoveel mensen zoveel hebt kunnen geven? En deze mensen hebben jou ook zoveel gegeven. Ik ben het met Heildert eens. Deze herinneringen zullen je altijd bij blijven, mooi he?!
Kus van Malou.
Hallo Nienke,
Ik lees je verhalen steeds met belangstelling. Fijn te horen dat het goed met je gaat. Wat veel indrukken krijg je. Wat een geweldige ervaring. Eigenlijk is het een goed teken dat je moeite hebt met afscheid nemen, dat betekent dat je het erg naar je zin hebt gehad. Dat lees ik ook uit je verhalen. Ik wens je nog mooie avonturen toe. Groeten Els
He Nienke, leuk om weer zo uitvoerig van je te lezen. Petje af voor alles wat je hebt gedaan, indrukwekkend, en geniet van je verdere avonturen. Hier in het Noorden blijft het maar stil zonder jou, maar we gaan stevig verder ! Veel groetjes, Nathalie.
Lieve Nienke,
Hierbij het laatste bericht over de DB VRIJMARKT in Amsterdam.
Op donderdagavond kwamen zo’n 15 vrijwilligers naar het Don Bosco Huis. Op dat moment waren de gang, de huiskamer, de computerruimte en de ‘crypte’ bomval en tot bijna het plafond geladen met allerlei geschonken materialen, met baby- en kinderkleding, met dozen vol knuffels, schattige schoentjes en sokjes en kinderspeelgoed, retro en vintage kleding, boeken en tijdschriften, video’s en dvd’s, teevee’s ‘s waar je niet weet of ze het wel of niet doen, prullaria uit alle tijden en alle landen. Om maar een aantal items te noemen.
Bij binnenkomst kon iedereen nog even een stukje taart meepikken van een zus van een bewoner van het DB Huis. De taak op deze avond was alle materiaal buiten onder het balkon te plaatsen. Er zat regen in de lucht, dus we konden het nog niet geplaatst krijgen op het met stoepkrijt veroverde gebied. Na wat beraad in de open lucht op tot het omgebouwde Don Bosco plein, was er tijd voor een biertje. Daarna ging de ene helft de stad in en de andere helft onder de wol. De volgende dag zouden we op 5 uur present zijn om de honderden AH gestapelde dozen naar de plekken van de verkoop brengen.
Helaas had de regen ’s nacht alle plekken die waren ‘ingekrijt’ met Don Bosco, SAMEN, Samen Naar Afrika 2010 en met namen van de vrijwilligers uitgewist door de regen. Na wat terrein herwonnen te hebben, konden we een uur later aan de slag met de verkoop. In de loop van de dag kwamen nog zo’n extra 20 vrijwilligers langs om de groep vrijwilligers aan te vullen of af te lossen.
Bij toeval kwamen we in contact met GERRY, inspiratrice, -een creatie van Stephan Steverink- , artiest en muzikant. Een persoon die zowel de gewone man en vrouw als professionals kan raken. Op deze dag was hij onder de naam van GERRY de gangmaker om de mensen geld uit de zak te kloppen, het werk van Don Bosco onder de aandacht te brengen, maar vooral voor het doel van de DB VRIJMARKT aandacht te vragen namelijk de straatkinderenprojecten in Uganda, die door de jongeren van de groepsreis bezocht gaan worden.
De activiteiten zoals plassen voor het goede doel, ( het DB Huis had daarvoor drie toiletten beschikbaar gesteld) verkoop van al tentoongestelde materialen, verkoop met koffie, thee, limonade, eigen gebakken cakes en de donatiefles van GERRY (www.metgerry.nl), brachten een totaal bedrag op van € 2.118,75. Daarmee was het record van 2009 ondanks de slechte start vanwege het slechte weer, overtroffen.
De dag werd afgesloten met een gemeenschappelijk maaltijd in het Don Bosco Huis. Niek Bakker samen met wat vrijwilligers hadden een geweldige maaltijd klaar gemaakt. Een tafel met 25 vrijwilligers mochten op een geslaagde dag terugkijken met bijzondere dank aan GERRY die zo maar uit de lucht kwam vallen en ‘Don Bosco’ weer op een positieve manier in het daglicht plaatste. Duizenden mensen hebben die dag gehoord waar Don Bosco, SAMEN en DB Huis voor staan: een veilige plek voor ieder kind in nood…..
Kijk ook op: http://www.at5.nl/gespot/40113/niet-nadenken
Hi Nienke! Wat fantastisch om je verhalen te lezen. Besef nu dat het mij ook wel leuk lijkt om eens live je verhalen te horen: kijk uit naar je terugkomst! Veel liefs en hou je taai, Marlies
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}